พระคุณพ่อ
พระคุณพ่อ ล้นฟ้า นภากาศ
พระคุณพ่อ สามารถ คุ้มแดดฝน
พระคุณพ่อ สร้างลูก ให้เป็นคน
พระคุณพ่อ มากล้น กว่าสิ่งใด
พ่อผู้ให้ กำเนิด เกิดชีวิต พ่ออุทิศ สั่งสอนลูก ปลูกนิสัย
พ่อชี้นำ แนวทาง ไม่ห่างไกล พ่อห่วงใย รักลูก ทุกเวลา
ทุกหยาดเหงื่อ แรงงาน ท่านลำบาก พ่อเหนื่อยยาก ตรากตรำ เช้าค่ำหา
เงินจุนเจือ เพื่อลูกเพียร เรียนวิชา ให้ก้าวหน้า สมหวัง ดังตั้งใจ
อยู่กับพ่อ ลูกได้พบ ความอบอุ่น ซาบซึ้งคุณ ความดี พ่อมีให้
ความสัมพันธ์ อันดี มีเยื่อใย ช่างสุขใจ ได้เสาหลัก ให้พักพิง
โอ้ผู้ใด ไหนเล่า จะเท่าพ่อ พระคุณพ่อ เลี้ยงลูกไว้ ให้ทุกสิ่ง
ยากจะเทียบ เปรียบสิ่งใด ไม่ได้จริง คุณยิ่งใหญ่ ต่อบุตร สุดพรรณนา
คำว่าพ่อ คำนี้ ชี้บ่งชัด คำว่าพ่อ เจนจัด ไร้กังขา
คำว่าพ่อ เรียกแล้ว ชื่นชีวา คำว่าพ่อ ขอบูชา คุณความดี
โอ้ละหนอ ถึงแม้พ่อ จะแก่เฒ่า ท่านยังเฝ้า ห่วงใย ไม่หน่ายหนี
ผูกสมัคร รักแท้ แผ่ไมตรี พระคุณมี ล้นฟ้า หาใดปาน
ลูกจะไม่ ขอลืม พระคุณท่าน น้ำใจนั้น กว้างใหญ่แท้ แผ่ไพศาล
จะดูแล เลี้ยงพ่อ ตราบชั่วกาล แม้วายปราณ ขอเชิดชู บูชาคุณ
ขอนอบน้อม หมอบกราบลง ตรงตักพ่อ เวรกรรมก่อ สร้างไว้ ไม่เสื่อมสูญ
ประพฤติ เสเพล เนรคุณ พ่ออาดูร ชอกช้ำ น้ำตานอง
ลูกสำนึก ความเลว แต่หนหลัง พ่อท่านยัง ให้อภัย ไม่ขุ่นข้อง
เปรียบล้นด้วย เมตตาธรรม ตามครรลอง ลูกไตร่ตรอง ระลึกยิ่ง กว่าสิ่งใด
ลูกขอบวช ทดแทน พระคุณพ่อ จะไม่ขอ ทำตัว ให้เหลวไหล
จะยึดมั่น ในคุณพระ รัตนตรัย จะฝักใฝ่ คุณงาน และความดี
จะรักษา คุณธรรม อันประเสริฐ ให้ดีเลิศ งามเด่น เป็นศักดิ์ศรี
ประพฤติ สดใส ไร้ราคี สมดังที่ พ่อหวัง และตั้งใจ
ขอผลบุญ ที่ลูกทำ ในครั้งนี้ หรือความดี ที่ลูกทำ แต่ครั้งไหน
ให้คุณพ่อ ปราศจากโศก ทุกข์โรคภัย จิตผ่องใส ร่มเย็น เป็นสุขเอย.
คัดลอกจาก คู่มือพุทธบริษัท “ของศูนย์วิปัสสนาเคลื่อนที่แห่งประเทศไทย”
วัดสุวรรณประสิทธิ์ แขวงคลองกุ่ม เขตบึงกุ่ม กทม.
ใกล้วันพ่อแล้ว มีกลอน พระคุณพ่อ มาฝาก
กลอนวันแม่ วันเกิดเรา เป็นดั่งวัน สิ้นลมแม่ เจ็บปวดแท้ ดั่งน้ำตา พาจะไหล สองมือคอย โอบอุ้ม แกว่งเปลไกว น้ำนมเลี้ยง อุ้มชูให้ เติบใหญ่มา แม่เปรียบดั่ง หมอรักษา ยามป่วยไข้ แม่เปรียบดั่ง ต้นไม้ใหญ่ ร่มใบหนา แม่เปรียบดั่ง ดวงตะวัน ส่องแสงมา แม่เปรียบดั่ง ผ้าห่มหนา อบอุ่นกาย เปรียบดั่งพระ ในบ้าน ชี้แนะลูก สถิตถูก อยู่กลางใจ ไม่ไปไหน กตัญญู ตอนนี้ยัง ไม่สายไป ก่อนแม่ไซร้ หลับตาไป ไม่ลืมเอย *********************** กลั่นเม็ดเลือด เม็ดน้อย นับร้อยหยด จนปรากฏ เป็นหยดนม รสกลมกล่อม เพื่อหล่อเลี้ยง ทารกน้อย ค่อยอดออม เฝ้าถนอม ฟูมฟัก รักเมตตา วันเปลี่ยนวัน เดือนเปลี่ยนเดือน หมุนเคลื่อนคล้อย จากเด็กน้อย เริ่มมีแรง เริ่มแข็งกล้า ค่อยสอนเดิน สอนทำ สอนคำจา สอนปัญญา สอนวิชา สารพัน สตรีใด ไหนเล่า เท่าเธอนี้ เป็นผู้ที่ ลูกทุกคน บ่นรู้จัก เป็นผู้ที่ มีพระคุณ การุณนัก เป็นผู้ที่ สร้างความรัก สอนความดี เป็นผู้ที่ คอยสั่งสอน เอาใจใส่ คอยห่วงใย เราทุกคน จนวันนี้ เปรียบแสงทอง สว่างล้ำ นำชีวี เธอคนนี้ คือ ” แม่ ” ของเราเอง ********************** ให้ของขวัญ วันแม่ นับแต่นี้ โดยทำดี ต่อแม่ ก่อนแก่เฒ่า ให้ท่านได้ ประจักษ์ รักของเรา ดีกว่าเฝ้า ทำบุญให้ เมื่อวายชนม์ ********************** กลั่นเม็ดเลือดเม็ดน้อยนับร้อยหยด จนปรากฎเป็นหยดนมรสกลมกล่อม เพื่อหล่อเลี้ยงทารกน้อยค่อยอดออม เฝ้าถนอมฟูมฟักรักเมตตา วันเปลี่ยนวันเดือนเปลี่ยนเดือนหมุนเคลื่อนคล้อย จากเด็กน้อยเริ่มมีแรงเริ่มแข็งกล้า ค่อยสอนเดินสอนทำสอนคำจา สอนปัญญาสอนวิชาสารพัน ทารกน้อยวันนี้เห็นเป็นผู้ใหญ่ แม่ภูมิใจในผลงานการสร้างสรรค์ ความเหน็ดเหนื่อยกายใจหายไปพลัน เมื่อถึงวันลูกได้รับปริญญา วันนี้ลูกของแม่สุขถ้วนทั่ว มีครอบครัวอยู่เย็นเป็นฝั่งฝา แม่คนนี้ย่างเข้าสู่วัยชรา รอเวลาสู่กองฟอนตอนสิ้นใจ วันเอยวันแม่ สองตาแลหม่นหมองอยากร้องไห้ บ้านแม่อยู่วันนี้ไม่มีใคร มีแต่ไก่กับหมาที่สีมอซอ อยากฝากดาวถามฟ้าหาลูกรัก ใครรู้จักบอกให้ได้ไหมหนอ แม่ชราผู้อยู่หลังยังเฝ้ารอ บอกอยากขอเห็นหน้าอีกคราเอย  แม่คงสอนให้ลูกฉลาดไม่ได้. ลูกต้องเรียนรู้และฉลาดด้วยไหวพริบ และกึ๋นของลูกเอง แม่อยากให้ลูกคิดและมองโลกในแง่ดี. อย่าคิดว่าใต้ฟ้านี้มีแต่เรื่องทำไม่ได้ เป็นไม่ได้ หัดคิดให้เป็นบวกไว้แหละดี แม่อยากให้ลูกหัดฝัน. เมื่อไรลูกฝันเป็น ไม่ว่าจะเป็นใฝ่ฝัน หรือความฝัน ลูกจะรู้ว่าโลกนี้มันน่าอยู่เพียงไหน แม่อยากให้ลูกพูดแต่เรื่องดี พูดแต่เรื่องสวยงาม. จงเป็นคนสุดท้ายที่ให้ร้ายคนอื่น และจงเป็นคนแรก ที่ให้กำลังใจ และชื่นชม แม่อยากให้ลูกทำเรื่องแปลกๆ. ลูกไม่จำเป็นต้องเดินตามชีวิตประจำวันของใคร อย่าเก็บความคิดแปลก เพียงเพราะเห็นว่ามันไม่เหมือนใคร แม่อยากสอนให้ลูกกล้าแดด กล้าฝน. เพราะภายใต้ไออุ่นของดวงอาทิตย์ลูกจะได้รับวิตามินดี และภายใต้ฟ้าที่มีฝน มันจะทำให้ลูกร้องไห้โดยไม่มีใครเห็นน้ำตา แม่อยากสอนให้ลูกออกกำลังกายทุกวัน. อย่างน้อยคนเราก็ต้องเคลื่อนไหวทะมัดทะแมง ลูกได้ออกแรงเสียบ้าง ลูกจะแข็งแกร่งไม่อ่อนแอ แม่อยากให้ลูกยิ้ม และอยู่กับโลกด้วยความรัก. ยิ้มอาจจะไม่ชนะทุกสิ่ง ยิ้มมากๆอาจจะดูเหมือนคนบ้า แต่มันก็ดีกว่าหน้าบึ้งหน้างอเป็นไหนๆ แม่อยากสอนให้ลูกรู้จักอดทน. ลูกต้องเรียนรู้ว่าลูกไม่มีทางได้ทุกๆอย่างที่ลูกหวังไว้ อดทนและอย่าได้เสียกำลังใจ อย่าท้อและขอให้เริ่มใหม่อย่างมีพลัง แม่อยากสอนให้ลูกเขย่งขาขึ้นให้สูง. ไม่มีอะไรที่สูงไปกว่าสองมือเราจะเอื้อมคว้า เพียงแค่ว่าเรายืนยันที่จะไม่ยืนอยู่กับที่ แม่อยากสอนให้เจ้ามีความสุข.แต่อย่าลืมทุกข์ด้วยล่ะลูก คนที่ไม่เคยมีความทุกข์ เขาสุขจริงๆไม่เป็นหรอก เจ้าเอย ไอคิวมันติดมาแต่บนฟ้าลูกจ๋า ไม่ฉลาดก็มีความสุขได้ไม่ต้องห่วง อย่าน้อยใจถ้าตามใครเขาไม่ทัน อย่าเสียขวัญถ้าเราช้ากว่าใครๆ อีคิวมันต้องหาเองบนโลกนี้ลูกเอ๋ย ไม่ฉลาดก็น่ารักและมีความสุขได้ "อย่ากลัวที่จะเปลี่ยนแปลงปรับปรุง ลูกมีกำลังใจเป็นถุงจากแม่ ไม่ต้องกลัว" ********************** กลั่นเม็ดเลือด เม็ดน้อย นับร้อยหยด จนปรากฏ เป็นหยดนม รสกลมกล่อม เพื่อหล่อเลี้ยง ทารกน้อย ค่อยอดออม เฝ้าถนอม ฟูมฟัก รักเมตตา วันเปลี่ยนวัน เดือนเปลี่ยนเดือน หมุนเคลื่อนคล้อย จากเด็กน้อย เริ่มมีแรง เริ่มแข็งกล้า ค่อยสอนเดิน สอนทำ สอนคำจา สอนปัญญา สอนวิชา สารพัน ********************** |
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น
OK